Handelingsbekwaamheid in beeld – een jaar later
Inleiding
In de afrondende fase van mijn handelingsbekwaamheidstraject (HB) werk ik aan zichtbaar bewijs van groei: niet alleen op papier, maar ook in beeld. Vandaag heb ik videomateriaal gedeeld dat ik in april 2024 heb opgenomen, als referentiepunt voor mijn ontwikkeling als docent. De komende week geef ik opnieuw vergelijkbare lessen, in een vergelijkbare context en juist dát maakt de vergelijking interessant.
Variatie
April 2024: een klas die ik pas op het laatste moment kreeg toegewezen. Komende week: opnieuw een groep die ik nauwelijks ken. De parallellen zijn opvallend. Beide keren is het mijn taak om binnen minuten een veilige, actieve sfeer te creëren. De inhoud ligt dicht bij mijn vakgebied, maar het echte werk zit in de energie, het contact en de didactische keuzes.
Relevantie
De onderwerpen van de lessen zijn grotendeels gelijk gebleven omdat ze de kern raken van wat ik als natuurkundedocent binnen de maritieme context doe. Juist daardoor lenen de video’s zich uitstekend om mijn ontwikkeling te laten zien: van de manier waarop ik uitleg geef tot hoe ik studenten actief laat meedenken. De beelden helpen niet alleen bij het aantonen van mijn bekwaamheid, maar vormen ook directe voorbereiding op de komende week.
Authenticiteit
Ik heb de volledige opname van 47 minuten teruggekeken, mét feedback. Wat ik zag: een docent die langzaam op gang kwam, zich halverwege ontspande en toen pas écht contact maakte met de klas. Dat moment van omslag herken ik, precies zoals in de tijd dat ik hockeywedstrijden trainde. Samen met het team analyseerden we beelden, zochten we verbeterpunten en stelden we doelen voor de volgende wedstrijd. Die sportmetafoor blijft hardnekkig, en terecht. Komende week trek ik hetzelfde shirt (letterlijk!) weer aan.
Actualiteit
De nieuwe lessen vormen een natuurlijk vervolg op die opname van een jaar geleden. Door oud en nieuw beeldmateriaal te combineren, ontstaat een tijdlijn van groei. Dit keer let ik bewust op mijn startmoment, mijn stemgebruik en het vasthouden van aandacht. Het voelt als een tweede kans, maar ook als een meetmoment: wat is er veranderd sinds toen? Wellicht zijn de woorden een tweede kans niet de juiste, maar zo voelt het wel.
Kwaliteit
Met deze aanpak wil ik handelingsbekwaamheid niet beschrijven, maar tonen. De video’s voldoen aan de formele criteria en vormen straks het fundament voor het assessmentgesprek. Ze laten zien dat leren een proces is van terugkijken, bijsturen en opnieuw proberen — precies wat ik van mijn studenten vraag.
Reflectie
Het is opvallend hoe vaak de cirkel rond is: de sportmetafoor, het improviseren, het werken met nieuwe groepen, en de focus op motivatie. Een jaar geleden was het vooral overleven; nu voelt het als een gecontroleerde uitdaging. De beelden van toen en de lessen van nu vertellen samen één verhaal — dat van groei, bewustwording en vakmanschap in ontwikkeling.