Die middag probeerde ik het anders. Rustiger, meer coachend en begeleidend. Dat werkte veel beter. De leerling kreeg meer grip op de stof en maakte minder fouten. Maar toch: de verbindingen tussen de onderwerpen bleven mager, en er doken nog steeds een paar hardnekkige misconcepten op.

Voor mij was dit een eye-opener. Het liet me zien hoe groot de invloed van mijn manier van lesgeven is op hoe een student leert. Het confronteerde me ook met een lastige vraag: moeten studenten echt alle details kennen, of vooral de kern begrijpen en kunnen toepassen aan boord?

Aan boord heb je geen tweede kans. Dan moet je doen wat er van je verwacht wordt, direct en zonder aarzelen. In de klas heb je die tijd wél. Dat contrast houdt me bezig. Het zorgt ervoor dat ik kritisch kijk naar hoe ik de stof aanbied, maar ook naar de rol die ik zelf speel in dat leerproces.

Misschien is dat uiteindelijk wel de grootste winst van deze bijles: niet alleen de leerling leerde iets, maar ik ook.

STARR – Reflectie Bijles Elektrotechniek

Situatie
Bijles gegeven aan een student voor een herkansing Elektrotechniek. Deze student haalt zelden een toets in één keer en dit wilde ik beter begrijpen.

Taak
Onderzoeken waarom deze student pas bij latere pogingen slaagt en experimenteren met verschillende werkvormen om inzicht te krijgen in zijn manier van leren.

Actie
Eerste bijles in hoog tempo, met veel vragen, voorkennis ophalen en vaktaal inzetten. Dit leverde verwarring op: de student haalde kennis door elkaar en had moeite met begrippen.
Tweede bijles in de middag meer coachend en begeleidend, rustiger tempo en meer structuur. Dit ging beter, maar er bleven misconcepten en ontbrekende verbanden.

Resultaat
De student kreeg bij de tweede aanpak meer grip, maar nog niet voldoende beheersing. Voor mijzelf leverde het inzicht op in de invloed van werkvormen op het leerproces.

Reflectie
Ik realiseer me dat sommige studenten beter gedijen bij herhaling en coaching, terwijl anderen juist baat hebben bij tempo en prikkelende vragen. Dit vraagt van mij flexibiliteit en differentiatie. Tegelijkertijd schuurt dit met de maritieme context: aan boord is geen ruimte voor tweede kansen. Het daagt mij uit om kritisch te kijken naar de inhoud die ik aanbied en mijn rol daarin. Ik zie dit als een kans om mijn didactisch handelen verder te ontwikkelen én studenten beter voor te bereiden op de praktijk.